Dünya Sağlık Örgütü (World Health Organisation-WHO) ve Amerikan Pediatrik Diş Hekimleri Birliği ilk diş doktoru muayenesinin ilk diş çıktıktan sonra yapılmasını (genellikle 6 ay – 1 yaş arasında) önermektedir. Bu randevunun amacı ebeveynlere bebeğin dişlerinin çürümesini önlemek için fırçalama, emzirme ve besleme konusunda bir bilgilendirme yapmak ve düzenli aralıklarla sizi kontrollere çağırarak diş sağlığını kontrol etmektir.

Ancak bu aşama geçtiyse muhtemelen bir sıkıntı ortaya çıktığında çocuk diş doktoruna başvurulmaktadır. Bu durumda ilk muayene sırasında genellikle işlemleri yaparken kullanılan tüm el aletleri çocuğunuza anlatılır, ne işe yaradıklarını gösterilir ve bazı aletleri onların kullanmasına izin verilebilir. Size olası tedavi planı hakkında bilgilendirme yapılır. Genellikle kanal tedavisi, ampütasyon gibi daha uzun süreli ve anestezi gereken tedaviler sonraki randevulara ertelenerek çocuğun ortama ve hekime alışması sağlanır.

TEDAVİDEN ÖNCE

➤ Çocuğunuza “korkma, hiç acımayacak” gibi cümleler kurmamalısınız. Bu tür cümleler çocukların bilinçaltında acıyabileceği fikrini doğurabilir.

➤ Çocuğunuza geçmişteki özellikle kötü diş doktoru deneyimlerinizden bahsetmemelisiniz.

➤ Çocuğunuza; eğer doktora gitmezse dişlerinin daha çok çürüyeceği ve sonrasında iğne yapılıp çekilmek zorunda kalabileceği gibi korkutucu cümleler kurmamalısınız. Çünkü tüm bu korkuttuğunuz işlemler bir gün çocuğunuzun gerek duyabileceği tedaviler olabilir.

➤ Diş hekiminin dişlerine bakmaktan başka hiçbir şey yapmayacağı konusunda da çocuğunuza söz vermemelisiniz. 

➤ İşlem planlaması acil durumlar dışında kolaydan zora gidecek şekilde planlanacaktır bu plana uyum göstermeniz çocuğunuzun tedavilerini tamamlamasında oldukça önemlidir.

TEDAVİ SIRASINDA

➤ Tedavisini uyumla yaptıran bir çocuk yorulduğunda/sıkıldığında aniden uyumsuz işlem yaptırmak istemeyen bir psikolojiye bürünebilir.  Bu durum, sonraki randevularını da olumsuz yönde etkileyebilir. Bu nedenle çocuklarınıza ve hekiminize daha çok işlem yapılması yönünde ısrar etmemelisiniz.

➤ Çocuğunuz tedavi olurken ona “acıyor mu? yoruldun mu?” gibi motivasyonlarını bozabilecek sorular yöneltmemelisiz.

➤ Mümkünse işlem sırasında çocuğunuz ve hekimin bağ kurmasına izin vermeli, pasif bir rol üstlenmelisiniz.